CLANGOR

CLANGOR
CLANGOR
a Clamore differt, quod hic semper aliquid significet. Unde apud Statium, Theb. l. 4. v. 789.
At puer in gremio vernae telluris, et altô
Gramine, nunc faciles sternit procursibus berbas
In vultum nitens: caram modo lactis egeno
Nutricem clangore ciens ----
ait vetus Schol. Cuius nullus sensus. Ideo noluit clamorem dicere, ut indiceret, nihil intelligt potuisse, nam et clamor ordinarie aliquid dicit. Est autem Clangor sonus acutus cum magno. Unde tubis praecipue datur. Virg. l. 8. Aen. v. 526.
Tyrrhenusque tubae mugire per aethera clangor.
Et Val. Flaccus, l. 3. v. 348.
---- --- ter inhorruit aether
Luctificum clangente tubâ ----
Hinc Fortunatianus, Dialect. Donec perveniatur eo, ut res cum sono verbt aliqua similitudine conveniat, ut cum dicimus aeris tinnitum, equorum hinnitum, ovorum balatum, tubarum clangorem, stridorem catenarum. Perspicis enim haec verba ita sonare, ut ipsae res, quae his significantur. Transfertur dein ad alia, ut sonum maris rupibus cavis illisi. Accius, d. l. supra in voce Clamare. At prope sigillatim vox gruum clamorem notat. Quomodo legit Barthius ex membranis priscis apud Lucretium, l. 4. v. 181.
Parvus ut est cycni melior canor, ille gruum quam
Clangor, in aethereis dispersus nubibus Austro.
Sic Claudianus, de Bello Gildon. v. 475.
Ingenti clangore omnes aestiva relinquunt.
Thracia, cum tepido permutant Strymona Nilo.
Nempe a κλάζω est, quod verbum de gruibus proprie, sicut κράζειν de corvis, usurpârunt Graeci, uti videre est apud Eustathium, ad Homer. passim.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?
Synonyms:
,


Look at other dictionaries:

  • clangor — (del lat. «clangor, ōris»; lit.) m. *Sonido de la trompeta o del clarín. * * * clangor. (Del lat. clangor, ōris). m. poét. Sonido de la trompeta o del clarín …   Enciclopedia Universal

  • clangor — ● clangor nom masculin (latin clangor, cri perçant) Résonance métallique anormale du deuxième bruit cardiaque, perçue lors de l auscultation …   Encyclopédie Universelle

  • clangor — CLÁNGOR s. n. rezonanţă metalică a zgomotului inimii. (< fr. clangor) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • clangor — 1590s, from L. clangor sound of trumpets (Virgil), birds (Ovid), etc., from clangere to clang, echoic (Cf. CLANG (Cf. clang)). Related: Clangorous …   Etymology dictionary

  • clangor — (Del lat. clangor, ōris). m. poét. Sonido de la trompeta o del clarín …   Diccionario de la lengua española

  • Clangor — Clan gor (kl[a^][ng] g[ e]r), n. [L., fr. clangere. See {Clang}, v. t.] A sharp, harsh, ringing sound. Dryden. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • clangor — index noise Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • clangor — |ô| s. m. 1. Som de trombeta. 2. O tinir (das armas) …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • clangor — [klaŋ′ər, klaŋ′gər] n. [L < clangere: see CLANG] a clanging sound, esp. a continued clanging vi. to make a clangorBrit. sp.Brit. clangour clangorous adj. clangorously adv …   English World dictionary

  • clangor — I. noun Etymology: Latin clangor, from clangere Date: 1593 a resounding clang or medley of clangs < the clangor of hammers > • clangorous adjective • clangorously adverb II. intransitive verb …   New Collegiate Dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”